01 ถึง...ผู้เกี่ยวข้องทุกๆคน

17 ธันวาคม 2553

กราบเท้าคุณป้าทับทิมที่เคารพอย่างสูง

นับจากนี้ก็เหลือเพียงป้าทิม-ผม-ไตรรัตน์-นงนุชเท่านั้น และอีกไม่นานก็ต้องอำลาจากกันไปชั่วนิตย์นิรันดร์

แต่ก่อนจากเมื่อเรายังมีลมหายใจกันอยู่ เรื่องที่มันค้างๆคาๆคารา-คาซังซึ่งมันจะเป็นผลต่อเนื่องกันไปจนถึงรุ่นลูกๆหลานๆเหลนๆโน่น

เรามาแก้ไขทำให้มันกระจ่างแจ้งกันเถอะครับ อย่าทิ้งมรดกบาปอันนี้ตกทอดถึงลูกๆหลานๆเหลนๆรุ่นต่อๆไปให้ต้องมาทะเลาะกันอีกเลย

เรื่องในอดีตที่ผ่านมาที่ผมเคยกล่าววาจาล่วงเกินป้าทิมไป ผมขอกราบแทบเท้าขอขมาป้าทิมมา ณ โอกาสนี้อีกครั้ง (เมื่อปลายเดือนพฤศจิกายนที่ผ่านมาผมก็ได้กราบแทบเท้าขอขมาป้าทิมไปแล้วที่หน้าบ้านนงนุช ปะหน้ากันป้าทิมทักว่า"บ่าเนากา..."แล้วตามด้วย"อื่อ...บ่ารินบ่าวอก หน้ามึงเหมือนป่อมึงบ่าดอกบ่าดาย..."แล้วตบหัวผมเบาๆ)

ก็ขอให้ป้าทิมอโหสิกรรมหลานที่ปากไม่ดีคนนี้ด้วยครับ เพราะถึงอย่างไรป้าทิมก็รักเอ็นดูผมมาตลอดเคยเลี้ยงผมมาให้กินข้าวกินน้ำกินขนมมาตั้งแต่เด็กๆ ซึ่งบุญคุณนี้ใหญ่หลวงนักยากที่ผมจะทดแทนคุณได้หมด

สุดท้ายนี้ก็ขออาราธนาคุณพระศรีรัตนตรัยและสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายในสากลโลกนี้ จงดลบันดาลให้ป้าทิมมีสุขภาพที่แข็งแรงเป็นร่มโพธิ์ร่มไทรเป็นที่พึ่งแก่ลูกหลานสืบต่อไปนานเท่านาน เทอญ

ปล. ถึง ป้าทิมนางทับทิม อินทวงษ์ และ นายรณชัย ปัญญา

เมื่อได้รังวัด รวมโฉนดที่ดิน,แบ่งแยกในนามเดิม ไปแล้วตั้งแต่ปี 2550 โฉนดที่ดินเลขที่ 80902 ซึ่งมีผมและน้องๆถือกรรมสิทธิ์ร่วม ก็ไม่มีประโยชน์อันใดที่ป้าทิมและนายรณชัยจะเก็บรักษาไว้อีกต่อไป

ด้วยข้อความนี้ถึงป้าทิมนางทับทิม อินทวงษ์ และนายรณชัย ปัญญา ที่ให้ปากคำกับพนักงานสอบสวนสถานีตำรวจภูธรอำเภอเมืองลำพูนไว้ว่า ได้เป็นผู้เก็บรักษาโฉนดที่ดินเลขที่ 80902 ไว้ กรุณาคืนโฉนดที่ดินเลขที่ 80902 ให้ผู้ถือกรรมสิทธิ์ร่วมคือผมนายธนวุฒิ ดุษฎีปัญจพร และน้องๆคือนายไตรรัตน์ อินทวงศ์, นางนงนุช แกสเซอร์ ด้วย ทั้งนี้เริ่มตั้งแต่วันที่ 17 ธันวาคม 2553 เป็นต้นไป

จึงแจ้งมาให้รับทราบ

คลิกอ่าน... 02 คำพิพากษา ฉบับเต็ม

พบกันครึ่งทาง...เปลี่ยนเป็นแบบนี้ (ถนนหน้ากว้าง 3 เมตร)

ตั้งชื่อมงคลให้เป็นอนุสรณ์..."ถนนเนาวรัตน์ทับทิม"

 

ดูแผนผังแล้วใครๆก็มองออก...

ว่า... กำลังคิดอะไร ทำอะไร และ ต้องการอะไร?????

หยุดเถอะ...เลิกเถอะ...อายชาวบ้านเค้า...

แล้วอีกอย่างเวรกรรมมันมีจริงนะน้องเอ๋ย...ลูกหลานเอ๋ย...

คนที่ปิดถนนไม่ให้คนใช้ผ่านเข้าออก ก่อนจะตายมันทรมานจริงๆ อึดอัดหายใจไม่ออก แต่ก็ไม่ตายสักที ต้องแบกสังขารทรมานทรกรรมอยู่เป็นปีๆ จึงจะตายพ้นเวรพ้นกรรมไปได้

ตระกูล "อินทวงษ์" เป็นตระกูลใหญ่

จะคิดอะไรทำอะไร...ให้นึกถึงบรรพบุรุษของเราบ้าง

ตามที่เสนอมา ได้รับประโยชน์ทั่วถึงกันทุกฝ่าย

นงนุชได้ที่คืนไม่ต้องมีใครผ่านและมีทางเข้า-ออก 3 ทาง

ป้าทิมเสียที่นิดหน่อยแต่ก็ได้ที่คืนทั้งหมดไม่ต้องตกอยู่ในบังคับภาระจำยอมอีกต่อไป

หรือใครมีความคิดที่ดีกว่านี้ก็ว่ามา

โดยเฉพาะ...

ป้าทิมหรือรณชัยหรือนิรุทธ์
นงนุช
อังเดร
คนที่ซื้อจากธนาคาร
ลุงนพ
จำรัส
แมว

คลิกอ่าน... 02 คำพิพากษา ฉบับเต็ม
คลิกอ่าน... 03 ถาม...เจ้าพนักงานที่ดินจังหวัดลำพูน

ร่วมแสดงความคิดเห็น ให้ทำตามนี้...
1. คลิก แสดงความคิดเห็น ด้านล่างบทความนี้
2. ถ้าตัวอักขระไม่ปรากฏให้ปิดแล้วเปิดใหม่
3. พิมพ์ ฝากความคิดเห็นของคุณ
4. ให้ระบุชื่อต่อท้ายข้อความ จะได้รู้ว่าเป็นใคร?
5. พิมพ์อักขระที่คุณเห็นในภาพด้านบน
6. คลิก ไม่ระบุชื่อ
7. คลิก เผยแพร่ความคิดเห็นของคุณ