สวัสดีครับ "ครูแสน"
ก็บอกตั้งแต่ต้นแล้วไง ตระกูล"อินทวงษ์"เป็นตระกูลใหญ่ในภาคเหนือ
ลูกหลานว่านเครือประกอบอาชีวะทุกสาขาอาชีพล่ะครับ
มีทั้งทหารตำรวจพยาบาลพ่อค้าประชาชนธรรมดาไปรษณีย์ครูทนายความ...โอ้ย! เยอะแยะไปหมดนับไม่ถ้วน...
แต่นั่นแหละครับมันเหมือนเส้นผมบังภูเขา ถ้าเป็นเรื่องของคนอื่นตระกูลอื่นก็รู้แจ้งเห็นจริงในบาปบุญคุณโทษว่าอย่างไหนถูกอย่างไหนผิด...รู้หมด
แต่ถ้าเป็นเรื่องของคนในตระกูลเดียวกัน ก็แบ๊ะ...แบ๊ะ...กันล่ะครับ
ก็ขอบอกไว้ตรงนี้... ถ้าใครคิดจะหาความถูกต้องเป็นธรรมจากคนบางคนในตระกูลนี้ต้องคิดให้มากๆหน่อย
|
| คุณพ่อผมกับวอลโว่คันโปรด และบ้านปลูกใหม่ฝีมือรณชัยเขาล่ะ... |
สวัสดี "ครูแสน" อีกครั้ง
ถามอย่างนี้จะทดสอบผมว่ารู้จักคนในตระกูลตัวเองมากน้อยแค่ไหน?
ได้ครับ เรื่องจิ๊บๆ...
รณชัยเป็นลูกชายคนรองของป้าทิมครับ "ปัญญา"คือนามสกุลของคุณพ่อเค้า...
...ก็อย่างที่บอกไว้..."อินทวงษ์"สายคุณปู่ถิน และคุณย่าจันทร์ฟอง มีลูกๆคลานตามกันมา 5 คน คือ 1.คุณป้าฟองคำ, 2.คุณป้าทับทิม, 3.คุณพ่อเนาวรัตน์, 4.คุณอา ร.ต.อ.วิโรจน์ และ 5.คุณอา ร.ต.อ.บุญเลิศ
1.คุณป้าฟองคำ สมรสกับ คุณลุงวีระ อุณวาทพานิช พ่อค้าคหบดีของจ.ลำพูนคนหนึ่ง ท่านเปิดร้านศรีจำปา จำหน่ายเครื่องเขียนแบบเรียนและผ้าไตรจีวร ร้านอยู่หลังวัดพระธาตุหริภุญชัยฯ
ครอบครัวของท่านมีความเสียสละและใจบุญสุนทานบริจาคเงินทองบำรุงก่อสร้างถาวรวัตถุไว้มากมาย
คุณป้าฟองคำมีลูกสาว 2 คน คนโตเปิดร้านอาหารไทยที่อเมริกา ส่วนคนเล็กปัจจุบันอยู่ใกล้ๆศิริราชบางกอกน้อย กรุงเทพฯ
2.คุณป้าทับทิม สมรสกับ คุณลุงนพ ปัญญา นายแพทย์ใหญ่ประจำศูนย์อนามัยเทศบาลเมืองลำพูน คุณลุงหมอนพเป็นคนมีน้ำใจโอบอ้อมอารีเป็นที่รักและนับถือของคนลำพูนในสมัยนั้น ท่านเปิดร้านขายยาชื่อ นพโอสถ ร้านอยู่หลังตลาดสดในเวียงลำพูน
คุณป้าทับทิมมีลูกชาย 3 คน คนโตรูปหล่อร่างสมาร์ท หน้าตาและนิสัยใจคอถอดแบบมาจากคุณลุงหมอนพทุกกระเบียดนิ้ว ไปตั้งหลักปักฐานอยู่ที่อเมริกาตั้งแต่อายุ 20 กว่าๆจนป่านนี้ก็ 60 เข้าไปแล้ว นิรุทธ์เกิดปี 2493 อายุน้อยกว่าผม 3 ปี เราเติบโตมาด้วยกัน นานเกือบ 30 กว่าปีที่ผมไม่เจอเค้า
 |
| เซียนพระคงจำได้ |
แต่หลังจากนั้นไม่กี่ปีบ้านหลังนี้ก็ถูกปลวกกินทั้งหลัง น้องสาวผม"นงนุช"จึงรื้อทิ้งแล้วปลูกตึกที่มั่นคงแข็งแรงขึ้นแทน ไม่ทราบว่า"นงนุช"จะเรียกใช้บริการเหมือนคุณพ่อผมหรือไม่?
ลูกชายคนเล็กรับช่วงกิจการจากร้านขายยา ทับทิมโอสถ(ชื่อเดิม นพโอสถ) เปลี่ยนมาเป็นร้านขายเครื่องมือการเกษตร ตอนนี้ลูกหลานดูแลกิจการเพราะคุณพ่อเสียไปแล้ว
ส่วนคุณป้าทับทิมยังมีชีวิตอยู่ เมื่อความชราความสูงวัยมาเยือนความทรงจำก็ลบเลือนตามไปด้วย รณชัยลูกชายคนรองจึงเป็นตัวแทน เพราะนิรุทธ์ลูกชายคนโตอยู่ที่อเมริกาโน่น
3.คุณพ่อเนาวรัตน์ซึ่งเป็นคุณพ่อของผม หลังจากลาออกจากเจ้าพนักงานป่าไม้ที่ลำพูน ก็ไปทำงานที่กรุงเทพฯเป็นผู้จัดการฝ่ายจัดซื้อบริษัทใหญ่ชื่อ"สหกล"มีภาษาอังกฤษต่อท้าย 2-3 ตัว
ช่วงนี้แหละที่คุณพ่อเริ่มก่อร่างสร้างตัวจนมีเงินมีทองเหลือเก็บมากหลาย ท่านส่งผมเข้าเรียนมหาวิทยาลัย จุดประสงค์ของท่านให้ผมเรียนที่"คณะวนสาร"แถวๆบางเขน แต่ผมเอ็นฯติด"คณะวารสารศาสตร์"แถวๆท่าพระจันทร์
จากคณะวนสารเกี่ยวกับป่าไม้มาเป็นคณะวารสารศาสตร์เกี่ยวกับหนังสือพิมพ์ คุณพ่อของผมโกรธมากตัดการช่วยเหลือส่งเสียเรื่องเงินทอง ตอนนั้นผมต้องดิ้นรนเรียนไปด้วยทำงานไปด้วยเพื่อเลี้ยงและส่งเสียตัวเองจนเรียนจบได้รับปริญญา...
ตอนนี้แหละที่คุณพ่อเข้ามาปลอบใจผม คุณพ่อให้ของขวัญที่ดินที่เชียงใหม่ 15 ไร่ติดถนนใหญ่ ซึ่งตอนนั้นไม่เจริญเหมือนตอนนี้
คุณพ่อซื้อไว้ตั้งแต่ปี 2513 หรือ 2514 ก็ไม่แน่ใจ ไร่ไม่ถึงหมื่นด้วยซ้ำ
ช่วงนี้คุณพ่อมีเงินมากหลายความเป็นอยู่ระดับผู้มีอันจะกินคนหนึ่ง ท่านมีรถเก๋งคันโปรดยี่ห้อวอลโว่ ไปไหนมาไหนท่านชอบขับรถคันนี้ ตอนนั้นท่านมีลูกเขยเป็นฝรั่งก็สามีของ"นงนุช"นั่นแหละ ใครๆก็นินทาว่ารถเก๋งคันนี้ลูกเขยฝรั่งซื้อให้ แต่คุณพ่อไม่สนใจปล่อยให้คนเขาเข้าใจไปผิดๆยังงั้นแหละ
ในวัยชราคุณพ่อผมท่านไม่ชอบกินข้าว วันๆคืนๆเอาแต่กินกาแฟและสูบบุหรี่จัด เวลาท่านปวดท้องทรมานอย่าบอกใคร คุณพ่อไปได้ด้ายสายสิญจน์มาจากอาจารย์ชื่อดังทางไสยศาสตร์ท่านหนึ่งเอามากราบไหว้บูชา
ก่อนนอนคุณพ่อเอาด้ายสายสิญจน์ที่ได้รับมาห้อยคอไว้ ตื่นเช้าทุกๆคนจึงรู้ว่าคุณพ่อหมดลมหายใจไปแล้วเพราะด้ายสายสิญจน์รัดคอ
คุณพ่อเนาวรัตน์สมรสกับ คุณแม่อุบลวรรณ พงษ์สวัสดิ์ มีลูกชายหญิงทั้งหมด 7 คน มีผมเป็นคนโต น้องสาว"จินตนา"เสียชีวิตแล้ว คนถัด"ไตรรัตน์"ยังมีชีวิตแต่พิการเป็นอัมพฤกษ์ ปรัชญาและมารศรี เสียชีวิตตั้งแต่เด็กๆ "ธีระพงษ์"ก็เสียชีวิตไปแล้วเช่นกัน
สำหรับน้องนุชสุดท้องชื่อรจนา...เอ๊ย ชื่อ"นงนุช" เป็นคนดูแลบ้านช่องที่ลำพูน เทียวไปเทียวมาระหว่างเมืองไทยกับสวิสเซอร์แลนด์
สรุปแล้ว ตอนนี้ลูกๆของ"พ่อเนาว์"ก็เหลือแค่ 3 คน คือ"นงนุช" "ผม"และ"ไตรรัตน์"ก็ตั้งหลักปักฐานอยู่ที่กรุงเทพฯโน่น...
4.คุณอา ร.ต.อ.วิโรจน์ ท่านรับราชการเป็นตำรวจจนเกษียณ เสียชีวิตไปแล้ว ภรรยาของท่านเป็นนายช่างตัดเย็บเสื้อผ้า มีลูกชาย 2 คน หนึ่งคนมีอาชีวะทนายความชื่อดังของลำพูน และอีกคนทำงานบริษัทใหญ่โตที่เชียงใหม่
เอาแค่นี้นะครับ
ความตั้งใจของคุณพ่อ แต่ผมปฏิเสธ...
